W zeszłą sobotę dostałam od p. Beaty (naszej nauczycielki klasy IV) niecierpliwie oczekiwany słoiczek z zakwasem na chleb - CO TO SIĘ DZIAŁO!!! Zapach zakwasu aż kusił, żeby się zabrać do pieczenia... no i nie było wyjścia, po odczekaniu paru etapów wyrastania, późną nocą (a może już nad ranem? w tym chlebowym szaleństwie straciłam rachubę czasu!) wyjęłam z pieca pięknie pachnący bochenek chleba - tylko spójrzcie na zdjęcia: razowiec ze słonecznikiem, pestkami dyni i laskowymi orzechami; w tym tygodniu biorę się za wersję ze śliwką suszoną (na bazie przepisu na chleb razowy ze strony przepisnachleb.pl)
Beata zrobiła zakwas według przepisu na stronie moja-piekarnia.pl - warto spróbować, bo raz wyhodowany zakwas przy regularnym robieniu chleba, może sobie zawsze "czekać" w słoiku w lodówce... Smacznego wypiekania chleba wszystkim życzę:)
Marzena
Chleb w świadomości Polaków stanowi jedną z najświętszych rzeczy, o której w polskiej tradycji zawsze mówiło się z szacunkiem. Ten szacunek dla chleba jest częścią naszego dziedzictwa kulturowego, oparty na symbolice, zwyczajach i obrzędach. Rola chleba w kulturze ludowej... i jak poznać dobry chleb?
O zlepku żytni! Okruszyno marna! Jakże twe dzieje ciekawe dla człeka! Z twoimi losy jak ściśle się splata I jasny pałac, i chruściana chata! Władysław Syrokomla Mleko z piersi ziemi, tony cząstek słońca trud i nadzieja na cud urodzaju i oto bochen szumiący makami ciepły od słońca i wonny kwiatami. Jeszcze śpiew w jego pulchnym wnętrzu dźwięczy Jeszcze w nim szepczą chabry wielkookie Morze się kłosów rozlewa szerokie. Chlebie, darze Stwórcy, królewski, powszedni Jakże cię uczcić, pokłonem czy pieśnią Ty żeś istnienia bytu pierwszą treścią. Smak chleba pozna ten co nań pracował Kiedy przy stole usiądzie zgłodniały Królewskie dania, wykwintne potrawy Miody się wszystkie na smak chleba złożą Czuje się goszczon przez stolicę Bożą. Stefania Kapłanowa | Muzeum chlebaMuzeum Chleba otaczają piękne choinki - następne miejsce do odwiedzenia w czasie wizyty w Polsce - na razie tylko wirtualnie:) Chlebie polski! Odwieczny, nieodłączny przyjacielu, Towarzyszu od kolebki po grób! Kołaczu przaśny krzepiący wojów Polan, Chlebie nasz! Czarny, razowy, na chrzanowym liściu, I ty, jaśniejący pszenną bielą, Chlebie wyzwolony z kłosa ramieniem naszych ojców! Chlebie pozłacany miodem z puszczańskich barci! Chlebie stroskanych matek, posypany cukrem, Cudzie w ustach kwilącego niemowlęcia! Chlebie codziennej modlitwy, powszechny, potrzebny jak woda, jak ogień! Bądź z nami! Stanisław Dobiasz W każdym bochnie chleba tkwi ziarno zboża, okruch soli, kropla wody, praca rąk człowieka i dobroć Boga. Feliks Rak |